Tag: Spotkanie

Spotkanie andrzejkowe

Jest taki wieczór w roku, kiedy świat realny łączy się ze światem magii, czarów i wróżb…

29 listopada 2016 roku w Domu Dziennego Pobytu przy Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu szkolne koło wolontariatu „Nasz Motyli Wolontariat”, działający pod opieką Iwony Knop i Jolanty Adamczewskiej, zorganizował Wieczór Andrzejkowy dla seniorów.

Wspólna zabawa upły­nęła bar­dzo szybko wśród wróżb i tańców. Se­nio­rzy i mło­dzież ba­wili się, nu­cąc znane im i lu­biane me­lo­die. Nie mogło zabraknąć również lania wosku oraz ciasteczek z dobrą wróżbą. Wzajemna życz­li­wość, en­tu­zjazm i miła atmosfera pod­czas im­prezy ta­kiej jak ta po­kazują, że mło­dzież i se­nio­rzy mają wiele płasz­czyzn po­ro­zu­mie­nia, które warto od­kry­wać i wzmacniać. Ce­lem mię­dzy­po­ko­le­nio­wego spo­tka­nia An­drzej­ko­wego było stwo­rze­nie prze­strzeni oraz pre­tek­stu do by­cia ra­zem, at­mos­fery otwar­to­ści na dru­giego czło­wieka oraz wrażliwości słu­żą­cej umoc­nie­niu więzi i sym­pa­tii mię­dzy uczest­ni­kami. Spotkanie to było kontynuacją owocnej współpracy miedzy młodymi wolontariuszami a podopiecznymi Domu Dziennego Pobytu.

Międzypokoleniowe spotkanie pod hasłem „Świąteczne pierniczki”

W ra­mach pro­jektu „Barwy ży­cia od ju­niora do se­niora – no­wo­to­my­ska nić in­te­gra­cji mię­dzy­po­ko­le­nio­wej” w dniach 02– 03 grud­nia 2015 r. nasze wolontariuszki, pod opieką Iwony Knop i Jolanty Adamczewskiej,   wraz z se­nio­rami z Domu Dzien­nego Po­bytu oraz grupą przed­szko­la­ków  z „ Baj­ko­wego Za­ci­sza”  spo­tkali się na wspól­nym pie­cze­niu pier­ni­ków.

Ce­lem dwu­dnio­wego spo­tka­nia była nie tylko ini­cja­tywa wspól­nych wy­pie­ków i de­ko­ro­wa­nia, ale sze­roko po­jęta in­te­gra­cja. Wszy­scy w tych dniach  za­ba­wili się w praw­dzi­wych cu­kier­ni­ków i pie­ka­rzy. Wspólne wał­ko­wa­nie cia­sta pier­ni­ko­wego, a na­stęp­nie wy­kra­wa­nie róż­nych kształ­tów dzięki nie­zli­czo­nej ilo­ści fo­re­mek to do­piero była za­bawa. Pełne blaszki go­to­wych do upie­cze­nia cia­ste­czek zo­stały wło­żone do pieca, a póź­niej  po­lu­kro­wane i ozdo­bione ko­lo­ro­wymi po­syp­kami.

Za­bawa była do­sko­nała, a pier­niki wy­szły prze­piękne. Wła­sno­ręcz­nie przy­go­to­wane świą­teczne pier­niczki po­ja­wią się na stole pod­czas spo­tka­nia koń­czą­cego pro­jekt pod ha­słem „ Ko­lę­do­wa­nie przy choince”.

Międzypokoleniowy wyjazd do Teatru Muzycznego

Dnia 26 li­sto­pada wolontariuszki, pod opieką Iwony Knop i Jolanty Adamczewskiej,  wraz z  uczest­nikami Domu Dzien­nego Po­bytu  oraz  Śro­do­wi­sko­wego Domu Sa­mo­po­mocy mieli nie­by­wałą oka­zję uczest­ni­czyć w wiel­kim wy­da­rze­niu kul­tu­ral­nym, ja­kim był wy­jazd do Te­atru Mu­zycz­nego w Po­zna­niu na mu­si­cal pt. „ Nie ma jak lata 20 , lata 30 ”.
To wy­jąt­kowy spek­takl opo­wia­da­jący o przed­wo­jen­nej Pol­sce, skła­da­jący się z wiecz­nie ży­wych prze­bo­jów w no­wych aran­ża­cjach. Przed­sta­wie­nie prze­nio­sło wszyst­kich w świat gwiazd kina przed­wo­jen­nego, aby każdy mógł prze­żyć at­mos­ferę i kli­mat, jaki to­wa­rzy­szył pa­mięt­nym sce­nom od­gry­wa­nym przez Eu­ge­niu­sza Bodo, czy Hankę Or­do­nównę. Ca­łość mu­si­calu osnuta była wo­kół wątku krę­ce­nia filmu przez dwóch hochsz­ta­ple­rów, któ­rzy or­ga­ni­zują ca­sting do swo­jej pro­duk­cji. Oglą­da­jąc na sce­nie prze­słu­cha­nia, usły­sze­li­śmy naj­bar­dziej znane przed­wo­jenne szla­giery „Ach, jak przy­jem­nie”, „Ta ostat­nia nie­dziela”, „Umó­wi­łem się z nią na dzie­wiątą”, „Ach te baby”, „Już taki je­stem zimny drań”, „Ta mała piła dziś”, czy „Chodź na piwko na­prze­ciwko” prze­pla­tane tek­stami kabaretowymi.
Siłą tego roz­tań­czo­nego i roz­śpie­wa­nego wi­do­wi­ska było bo­gac­two barw i ko­stiu­mów oraz po­ry­wa­jąca mu­zyka. Wiel­kim atu­tem spek­ta­klu był też nie­po­wta­rzalny ro­dzaj hu­moru, któ­rym ak­to­rzy mu­si­calu zna­ko­mi­cie utra­fili w gu­sta wszyst­kich widzów.
Mię­dzy­po­ko­le­niowy wy­jazd był jed­nym z za­dań re­ali­zo­wa­nego w bie­żą­cym roku pro­jektu pt. „ Barwy ży­cia od ju­niora do se­niora – no­wo­to­my­ska nić in­te­gra­cji mię­dzy­po­ko­le­nio­wej ”, w ra­mach Rzą­do­wego Pro­gramu na Rzecz Ak­tyw­no­ści Spo­łecz­nej Osób Star­szych na lata 2014 – 2020 współ­fi­nan­so­wa­nego przez Mi­ni­ster­stwo Pracy i Po­li­tyki Społecznej.

 

SPOTKANIE ANDRZEJKOWE POD HASŁEM MIĘDZYPOKOLENIOWY WIECZÓR WRÓŻB I CZARÓW

W ra­mach pro­jektu „ Barwy ży­cia od ju­niora do se­niora – no­wo­to­my­ska nić in­te­gra­cji mię­dzy­po­ko­le­nio­wej ”, współ­fi­nan­so­wa­nego przez MPiPS we wtor­kowe po­po­łu­dnie 24 li­sto­pada 2015 r. od­było się spo­tka­nie An­drzej­kowe pod ha­słem mię­dzy­po­ko­le­niowy wie­czór wróżb i czarów .
W karcz­mie „U Bronki” na wspól­nej za­ba­wie spo­tkali się be­ne­fi­cjenci za­da­nia — nasi wolontariusze  z Naszego  Motylego Wolontariatu wraz , pod opieką pani Iwony Knop i Jolanty Adamczewskiej, uczest­nikami Domu Dzien­nego Po­bytu, przed­sta­wi­cielami Śro­do­wi­sko­wego Domu Sa­mo­po­mocy oraz za­pro­szonymi  go­śćmi: Bur­mistrzem No­wego To­my­śla Panem Wło­dzi­mierzem Hib­nerem, Radnym Rady Miej­skiej Panem Woj­ciechem An­drysz­czykiem oraz Dy­rek­torem Ośrodka Po­mocy Spo­łecz­nej Panią Da­nutą Mi­cha­ło­wicz.
Po po­wi­ta­niu go­ści, cie­płym obie­dzie i wspól­nym to­a­ście wszy­scy uczest­nicy ob­da­ro­wani zo­stali cia­stecz­kami z do­brą wróżbą,które zostały przygotowane przez uczniów klasy II GW pod opieką pani Magdaleny Kościańskiej, aby w  pełni sił ru­szyć do za­bawy na par­kie­cie przy dźwię­kach mu­zyki , o którą za­dbał DJ An­zel. Przy oka­zji tań­ców można było także zaj­rzeć w swoją przy­szłość dzięki przy­go­to­wa­nym przez mło­dzież roz­ma­itym wróż­bom, kon­kur­som i za­ba­wom ani­ma­cyj­nym, w któ­rych se­nio­rzy chęt­nie brali udział. Zgod­nie z tra­dy­cją an­drzej­kową nie obyło się bez la­nia wo­sku i wspól­nego od­czy­ty­wa­nia przy­szło­ści z otrzy­ma­nych figur.
Se­nio­rzy i mło­dzież ba­wili się nu­cąc znane im i lu­biane me­lo­die do póź­nego wie­czora. Spo­tka­nie An­drzej­kowe upły­nęło bar­dzo szybko wśród roz­mów, śpie­wów i tańca. Było dla wszyst­kich we­so­łym spo­tka­niem to­wa­rzy­skim, wspa­niałą za­bawą, do­star­cza­jącą wielu prze­żyć i emo­cji. Ce­lem mię­dzy­po­ko­le­nio­wego spo­tka­nia An­drzej­ko­wego było stwo­rze­nie prze­strzeni oraz pre­tek­stu do by­cia ra­zem, jak i at­mos­fery otwar­to­ści na dru­giego czło­wieka, słu­żą­cego umoc­nie­niu więzi i sym­pa­tii mię­dzy uczest­ni­kami.

Życz­li­wość, en­tu­zjazm i wspólna za­bawa pod­czas im­prezy ta­kiej jak ta po­ka­zują, że mło­dzież i se­nio­rzy mają wiele płasz­czyzn po­ro­zu­mie­nia, które warto od­kry­wać i wzmacniać.

 

Skip to content